Σαμουράι

Από τη Φρικηπαίδεια, την ελεύθερη παρωδία
Μετάβαση στην πλοήγηση Πήδηση στην αναζήτηση
Χαρακτηριστικός σαμουράι.

“Μια φορά έκανα ένα ολόκληρο δευτερόλεπτο για να σκοτώσω ένα Σαμουράι που με είχε τσαντίσει.”

- Ο Τσακ Νόρις για κάποιον Σαμουράι.

Γαμιστερή στρατιωτική μονάδα των αρχαίων Ελλήνων (αρχ. ελλ.: σαμουραίος). Δυστυχώς χρόνια τώρα υπάρχει παραπληροφόρηση και πολλοί λανθασμένα πιστεύουν ότι οι σαμουράι ήταν Ιάπωνες.


Ιδεολογικό υπόβαθρο[επεξεργασία]

Ο Sam που ουράει συνέγραψε το πρώτο εγχειρίδιο-σπαθί του είδους με αίμα.
Ο samurai πρέπει να έχει γνώσεις:

  • kendo
  • karate (αν του πάρουν τον οπλισμό)
  • ninja (αν μόνο με μπινιά υπάρχει πιθανότητα νίκης)
  • harakiri (έντιμη αποχώρηση· η χαρά του κυρίου)
  • σκοποβολής (οι νεκροί είχαν μόνο σπαθί· οι ζωντανοί ορίζουν τους κανόνες)
  • λαδώματος (το χρήμα λύνει προβλήματα)

Το βιομηχανικό ατσάλι κόβει καλύτερα από το tamahagane (玉鋼). Ο σπαθουργός να είναι παραδοσιακός μεταλλουργός. (Το βιομηχανικό ατσάλι σφάζει καλύτερα. Δεν υπάρχουν συναισθηματισμοί στην μάχη.)

Επίσης οι μπράβοι σώζουν την ζωή του αφέντη (αν δεν τον προδώσουν). (χρήση μπράβων - οι άλλοι είναι πιο αναλώσιμοι από το Εγώ)

Εκπαίδευση[επεξεργασία]

Οι σαμουράι μετά το Λύκειο επέλεγαν τις στρατιωτικές σχολές. Εκπαιδεύονταν για πέντε χρόνια σε αντίξοες συνθήκες. Ζούσαν σε σπηλιές ή βουνά. Έπιναν νερό από χιόνι, το οποίο κατέβαζαν από τις κορυφές των βουνών και έλιωναν με τον πισινό τους. Έτρωγαν όοοοοο,τι έβρισκαν: κατσαρίδες, σαύρες, κλαδιά δέντρων, Βριλ, κοτρώνες (από εκεί βγήκε η φράση "δε μασάει"). Διδάσκονταν τα μυστικά της μάχης και του σεξ, καθώς και την πολεμική τέχνη του Χτυπητού Κουτιού (Kick boxing). Γυμνάζονταν εντατικά με βάρη, διαδρόμους, κολύμβηση, αναρρίχηση, τάβλι, κάμψεις, κοιλιακούς και γκολφ, με μόνο βοήθημα, λιγοστό βασιλικό πολτό. Ωστόσο υπήρξαν και περιπτώσεις ντοπαρισμένων σαμουράι.

Εξοπλισμός[επεξεργασία]

Τα όπλα και ο εξοπλισμός των σαμουράι ήταν τα καλύτερα της αρχαιότητας. Για προστασία του θώρακα φορούσαν πανοπλία από τιτάνιο, ενώ για ελευθερία κινήσεων προτιμούσαν την πατροπαράδοτη φουστανέλα. Για την προστασία των χεριών φορούσαν κράνη από ατσάλι. Χρησιμοποιούσαν τη Σάρισα για να πετυχαίνουν τους εχθρούς από μακριά (ο Λιακόπουλος αναφέρει πως οι σαμουράι μπορούσαν να πετάξουν μια σάρισα έως και 100 μέτρα μακριά), ενώ για μάχη εκ του συστάδην (από κοντά ντε!), μόνο τα γρονθοκοπήματα τους. Στα πόδια φορούσαν σαγιονάρες. Συνήθως ήταν έφιπποι και καβαλίκευαν πηγάσσους.

Γνωστοί Σαμουράι[επεξεργασία]