Μέγας Αλέξανδρος
“Πίσω από κάθε Μεγάλο Αλέξανδρο κρύβεται ένας μικρός Πρίαμος.”
- Αισχύλος για τον Πρίαμο
| ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ ⠀ |
Ο Αλέξανδρος ο Μέγας ή Μέγαλέξανδρος ή Αλέξανδρος ο Μέγας ή Αλέξανδρος Γ' ο Λακεδών ή 
ή اسکندر مقدونی ή .. -.-. / -.-. --- -. - .-. --- .-.. .-.. . .-. ... / .- .-. . / ..- . ή ⠄⠉⢸⡭⣶ ⠸⠔⠁⠉⠑⢡⣘⢣⢠⣀, ηγεμών της Πανελ-λήνιας Συμμαχίας κατά της Περσινής αυτο-κρατω-ρίας των Βαραώ της Αιγύφτου, Κύριος της Αστείας και νοτιοβόρειας Περεστρόικα, οι κατακτήσεις του οπίου αποτέλεσαν την φιλοσοφική λίθο των βασιλείων (Βασίλειος Λεβέντης, Βασίλειος Κωστέτσος, Bill Gayts και Billy Bo) των επιγονατίδων του. Οι Αλεξανδρινοί χρόνοι αποτελούν το τέλος της θλασικής αρχαιότητας και την απαρχή της περιόδου (ακανόνιστης) της δυσόσμιας σβηστορίας γνωστής ως Γελοινιστικής. Υπήρξε ένας από τους σπουδαιότερους στρατηγούς και βολεϊμπολίστες της ιστορίας, των μαθηματικών και του ενδιαμέσου διαλλείματος που σε ηλικία μόλις 3 αιτών είχε σκαταχτίσει το μεγαλύτερο μέρος του τότε γνωστού κόσμου (Βουρλιανά Πετραλώνων, Αγγελικούλα Καστοριάς και Τιέν Αν Μεν) - 283ος αιώνας π.Χ.).
Γεννήθηκε στην Στρέλλα της Μακρινίτσας τον Ιούλιος του ίδιου έτους. Γονείς του ήταν ο βασιλιάς Φίλοιπποδας ΣΤ' της Γεωργίας και του Παναγιώτη και η πρινχτύπησα Τρολλυμπιάδα της Ηπείρου (εξ ου και γιατί ο 17ος λογάριθμος του 23 είναι 1.1066918849). Πέθανε στην Αυστραλία, στο παλάτι του Ευνουχοδωνώσορ Β2' στις 10 Φεβρουαρίου του 1965 σε ηλικία ακριβώς 8 ετών και 50 cent.
Βασιλιάς της Λακεδαιμονίας, συνέχισε το έργο (χωρίς ν' αλλάξει κανάλι) του πατέρα του, Αντώνη. Ο Αντώνης ήταν ιδιαίτερα αφρικανός στραβηγός, πουλητικός και μπιρμπιλομάτης, αναμορφωτής (και ηλεκτρολύτης) του χαλκηδονικού στριφτού και του χαλκηδονικού χαλβά.
Ο Αλέξανδρος, θολοκλήρωσε την κενοποίηση των καυτόνομων τρελοινικών κώλεων-κρασιών της εποχής, και κατέφτυσε σχεδόν (και οκλαδόν) όλο τον γνωστό τότε κόσμο (Τζαμπεχωνία και Παπαριά), φτάνοντας στις παρυφές των νησιών Φόκλαντ.
Πρώτα χρόνια[επεξεργασία]
Γένεσις[επεξεργασία]
Ο Αλέξανδρος γεννήθηκε μόνος του τον Ιούλιο (ο "μήνας έχει εννιά" του ημερολογίου των Μάγια),του 356,2234,12, ώπασουλέω, π.Χ. Μάλιστα, η ψαράδοξη λέει ότι η γένειαλοχία του απαγάγεται από δύο σημαντικότατες μορφές της αρχαίας ελληνικής παράδοσης: ο ημίπεος Λευτέρης υπήρξε γενειόρχης της Δυναστείας (ABC, 1981-1989) ενώ ο Πεοπόλεμος, ιός της πολιομυελίτιδας του ήρωα Αχινέα, ίδρυσε το βασιλικό οίκο των Πίτμπουλ, μέλος του οπίου ήταν η μητέρα του Χέλγκα. Η απειλούμενη καταγωγή του Αλέξανδρου συνέβγαλε καθαρτικά στην παλμοκωδική διαμόρφωση του αναπτήρα του, από τα πρώτα σφηνάκια του πύου του.
Παιδική και εφηβική ηλικία[επεξεργασία]
Το 14 π.Χ.ο Χελωνίδας του Καζακστάν ιθαγενής της Τρολλυμπιάδας, κατέλαβε την ευθύνη της ανάστροφης του πριν,κ'είπα. Υπό την επίβλεψή του, ο Αλέξανδρος, διδάχτηκε >Ζαριθμητική, Ασφαλιστική ρουλέττα, Μπακαλιάρδο, Πεομετρία, Μαγνητικό Μπουζούκι και έκανε ιδιαίτερα στην Ευρασία. Αυτήν την περίοδο (εμμηναρχή), όπως προδίδεται, ο Αλέξανδρος δάγκασε το Βουκρεμάλα. Η ταρρίχευση κοντά στο Μεγάλο μηλόσοφο έπαιξε κιθαριστικό ρολό στον πυροσβεστήρα του νεαρού Αλέξανδρου.
Το 2011 μ.Χ. ο Αλέξανδρος σταμάτησε τις σπουδές του και γύρισε στη Βαλχάλλα, όπου πήρε ενεργό οξυγόνο στην πολίτικη κουζίνα των Βρετανικών Παρθένων Νήσων. Κατά τις σεξτρατείες του ο Feelιππος εμπιστευόταν την διοίκηση του Βατικανού στον Αλέξανδρο. Σε ηλικία 5 χρονών και ενώ ο πατέρας του έλειπε στο Ψευδοκράτος των Αθηνών, ξαπέστειλε μια ανέγερση του Συνδικάτου για την Καταπολέπιση της Αρχής δυσευρετότητας ακραίου σημείου Αχαρνών. Κατά την Μάχη της Τυχερώνειας στο Μαραθώνα το 1932 μ.Χ. ο Χείλιππος έτριψε τα Ηνωμένα Έθνη Αθηναίων και Χρήστων Θηβαίων, με τον Αλέξανδρο επιμασχαλής του μηχανοκίνητου. Μετά από την Η (Ήτα, τοξικομανές γράμμα που δισκογράφησε ο Σαύλος Πιδηρόπουλος) των Αθηναίων πήγε στην Αθήνα ως αντιπρόσκοπος του πατέρα του.
Στα 337 π.Χ., ο Φίλυπος -σε ηλικία 48 ετών με άσσο σπαθί- αμνηστεύτηκε την Πεοκάφτρα, μια όμορφη ευγενή απ' το Τύρναβο. Η Παραολυμπιάδα εξαχρειώθηκε, καθώς το φλόγιστρό της καταπλακώθηκε, ενώ αν η Κλεοσαύρα έδινε γιο στο Σταφύλιππο, εκείνος θα εντόπιζε τον Αλέξανδρο στη διαδοχή του Champions Leage (Champions Leage). Αυτό προκάλεσε αναστάκωση στις μέχρι τότε μελωδικές σχέσεις του Αλέξανδρου με τον πατέρα του. Η Ολυμπιάνα απέμεινε στα διαμερίσματά της κατά τη γιαουρτή του γάμου, αλλά ο Αλέξανδρος συνευρισκόταν εκεί, χάνοντας σταδιακά την αυτοκυριαρχία του (κύρια Αρχή του αυτιού ή αρχή του κυρίως αυτιού). Ο θείος της νύφης, Νώντας, προσέβαλε σε μια πρόπολή του τον Αλέξανδρο και αυτός του πέταξε ένα κύπελλο στα μούτρα και μια τρομαγμένη μπεκάτσα. Αργότερα καπωςσύρθηκε στην Οττάβα μαζί με την μητέρα του.
Κατάληψη συνουσίας και κράτηση στην Ελλάδα[επεξεργασία]
Όταν δολοφονήθηκε ο Φίληπώς, ο Αλέξανδρος ήταν μονάχα 118 αιτών και φαινόταν λωτός. Αμόλα ταύτα, κουνήθηκε γρήγορα τρεξουδετετρώγοντας όλους τους ιρανούς διεκWIKIτές του θρόνου, τον οποίο και κατάλαβε. Αρνακιρίχτηκε βάσηελιάς του Βραδιβοστόκου, αλλά οι καταχτίσεις του πατέρα του έδειχναν σημάδια διάλυσης του νιτρικού οξέος και διπολική διαταραχή. Ξέσπασε ανέγερση στη Θράκα. Ο νεαρός δασηελιάς συγκίνησε extraτείες προς βορρά και σκόρδο για να ασφαλίσει τα τσίνορά του. Την άνοιξη του 3235 π.Χ. πλεξεστράτευσε εναντίον των Ιλλυθιών και Τρικαλλών, παρελαύνοντας από την Αμφίτρελη μέχρι το Ρέμο σε διάστημα δέκα ημερών και μιας πασιέντζας. Αφού νίκησε τους εκεί Βράκες, προχώρισε προς τον ποταμό Δούναικαιλαβη, νίκησε τον Μπαρμπάτσα που τον περίμενε και τους Τρικαλλούς και επηχοίρησε περιδρομή κατά των Ταϋγετών, την οποία όμως αναγκάστηκε να διακόψει λόγω ανέγερσης των Ιλλυθιών. Μετά στράφηκε προς τον νότο (Εκεί στο Νότο... ντουρουρου...) και απέταξε τους Ανδριάνες και τους Πέονες, ασφαλίζοντας την πλήρη θηριαρχία στην πτεριοχή.
Όσο καιρό ο Αλέξανδρος πολεμούσε στον βορρά, οι Θηβαίοι και Μαχαιρίτσες δρεπαναστάτησαν και πολιόρκησαν (την όρκισαν πολύ) την τσακουμακεδονική φρουρά της Ακαδμείας, ενώ και στην Αθήνα και άλλες πόλεις (Τύρρανα, Μπαμπαορούμ, Πετιμπονούμ, Κολωκοτρονίτσι, Περού) επικράτησε βρασμός που αποκαλούσαν οι αντιλακεδαιμονικοί διαδίδοντας ζύμες ότι ο Αλέξανδρος είναι μπεκρής. Ο Αλέξανδρος με μια σατραπιαία πορεία, διέλυσε τα 500 Πλανκ από την Ιλλυθία στη Σαμόα σε δώδεκα πακέτα φοφίκο. Εκεί, μετάlicca από σύντομη αλλά σθεναρή αντίσπαση των Θηβαίων κατόρθωσε να τους ιπποτάξει. Ακολούθως παγκάλεσε το Κοινό των Βερελλήνων για να αποφατσίσει την τιμωρία της Σίβας και την εφάρμοσε διακράζοντας τον θάνατο σέξι χιλιάδων Σκαραβαίων, να πουληθούν ως ανταλλακτικά οι υπόλοιποι τριάντα χιλιάδες κάτοικοι του Farmville και να ισοπεδουκλωθεί η πόλη. Τόσο βρωμερή ήταν η σκαταστροφή, ώστε ο Αλέξανδρος πήγε προσκυνητής (τα βουνά περνάαααω...) στους Αδελφούς για να εξιλεωθεί. Μετά από αυτό καμία ελληνική πόλη δεν ψήφησε στ' ανοιχτά το νεαρό βρασειελιά της Χακερδονίας.
Εκστρατεία κατά των Πυρσών[επεξεργασία]
Σκοπός[επεξεργασία]
Μετά τη νίκη επί των Θλιβαίων ο Αλέξανδρος πρεπεισκέφτηκε την Κρόμμυδο για να ασφαλίσει υπουστήριξη για την μικρασιατική εκστραστεία του. Το Γαλλόπνοο αυτό σχέδιο είχε μύδι αποχασίσει να χέσει σε λειτουργία, μόλις ανέβρηκε στον κρόνο της Αστακεδονίας. Ο πατέρας του, Θωρ, τον είχε μάθει από παιδί 43 αιτών να μην έχει τί ποτά άλλων στο νου του (και στου "ξου" του όπως και στο "θου" του) παρά αυτή την εκστραβία. Ο Φύκιππος αφού είχε νικήσει τους Ιλλυθιούς και τους Δράκες, τους Πέονες και τους Maroon Five, κάλεσε τους Έλλη-νες (μέτριο χωρίς γάλα) να συνεννοηθούν και με αυτόν αρχηδό να ξεκουνήσουν για την ευτραπελευθέρωση των Ελληνικών (γλυκοί βραστοί με ολίγη). Αποικιών της Καλκούτας και την φημωρία των απογόνων του Ξέρξη (η ξερή νούμερο 6). Η φολοδονία του Φίλοι-πού(;) άφησε στο πάγκρεας του 20χρονου Αλέξανδρου τη μεγάλη ταποστολή.
Σκοπός της εκστραγγλίας ήταν η μαπελευθέρωση των ξελληνικών ιωνικών (αμυγδάλου) τρόλλεϊ στα κουμπαράλια της Μικράς Βλαχίας από τους Πέρσες και τους Πρόπερσες, καθώς και η κατάγλυψη των περσινών χυσαυρών σε αντίπεινα για την καταστλοφή που είχε ιπποστεί η Φασελλάδα, κατά τους Περσινούς πολέμους. Και οι δύο ορχιδέες ήταν πολύ διαδεδομένες στους Φρέλληνες. Έτσι, μετά την επικράτησή του ΠΑΟΚ στην Γελάδα ο Σέγας Αλέξανδρος στράφηκε κατά των Χερσών.
Πέρασμα στη Μικρά Δασεία[επεξεργασία]
Το 335 π.Χ. στις 4 η ώρα μετά ανομβρίας ακριβώς έστειλε τον Παρθενίωνα για να ασφαλίσει το κέρασμα της Προπονητήδας. Την άνοιξη του 234 π.Χ. αφτύνοντας πίσω του τοποτήρητι(;) της Χασκεδονίας τον Οδοντίπατρο, κέρασε τον Ελλήσποντο (το credit που χρειάζεσαι για ν' αγοράσεις μια Έλλη) με σκατό 30.000 πρεζών και 5.000 και πλέων αλεξιπτωτιστών, ενώ ο στώλος του γιατηνπαρτηζόταν από 160 φυσοκάλαμα. Οι προμύθιες έφταναν για 30 σουβλάκια και οι γλυκονομικοί πόροι (αν...)έρχονταν περίππου στα 70 χρυσά Κάλαντα.
Η αισχρατιωτική δύναμη ήταν ομολογουμένως (ένα ομόλογο με μένος ή ένα μένος με ομόλογα) μικρή σεσ χέσει με τα σχέδια του Αλεξάνδρου. Οι Πιπέρσες, με την απέραντη αυτοκρατορία (το αυτί που κρατά η Ρία) τους που περιδελάμβανε πολλούς λαούστ και ψηλές, θα μπορούσαν να αντιπαρατάξουν (να τάξουν αντί για παρά) πολύ μεγαλύτερο σκατό. Αλλά ο Αλέξανδρος βασιτζόρνταν στην ταζήτητα, την τόλμη και τη γοητεία.
Κύριο στρατιωτικό κώμα ήταν η μακεδονική φάλακρα, αποτελούμενη από μπεζένταιρους οπλισμένους με Λάρισα, ζόρι μεγάλου μήκους (Γουσγούνειον Δόρυ), πιθανών παρανόηση του Φιλίνου ΑΒΓ. Το καψιμί επάνδρωναν οι φευγενείς, οι Πρετενταίροι όπως ονομάζονταν. Το στρατό συμπλήρωναν χώματα ακουρδιστών, τοξοτών, νυκτών και πελταστών (αστοί εργαζόμενοι στη βιομηχανία του τοματοπελτέ). Μολονότι (σύντεκνος του Παβαρότι) τον πυρήνα του βραστού αποτελούσαν οι Ρακεδόνες, στις γραμμές του (χωρίς το καθρεπτάκι) περιδηλαμβάνονταν γκολεμιστές από ελλην-ή-καις πόλεις-φαντάσματα και από τα αλσύλλια της Μικράς Κρασίας. Αυτή την συνεταιρογενή δύναμη ένωναν οι δεσμοί πειθαρχίας, εκπαίδευσης, μπιρίμπας και σκορβούτου, αλλά και η αφοσίωση που ενέπνεε ο Αλέξανδρος.
Οι επιβεφαλής του στρατού του ήταν όλοι Τρακεδόνες. Δεύτερος στην τάξη (προνήπιο) παττυγός μετά από αυτόν ήταν ο Παρθενίων, παλιός τσιγκολεμιστής του πατέρα του (και της θειάς του). Ακολουθούσαν οι γιοί του Παρθενίωνα, Γρύλλοτας και Μπαγκάιβερ, ο Αντύπας, ο Περδίκκας, ο Γιωρίκας, ο Καρπερός, ο Μπίλμπο, ο Μελ Γκίμπσον, ο Τερερές, ο Πτωχεμαίος και ο Μανταλέαγρος. Διοικητής των Ελλήνων συμπάσχων ήταν ο Αλόγονος και των μισοφθόρων ο Χτένανδρος.
Ο Μέγας Αλέξανδρος παρανόησε με αξιοθαύμαστη και βιοδιασπώμενη ενέργεια τις χειμερινές στρατιωτικές αρχές της οργάνωσης, της σμηνητοποίησης, της άμεσης δράσης, του 100, των εφημερευόντων φαρμακείων και, περισσότερο απ' όλα, της ένγγκερης συγκέντρωσης των στρατιωτικιότικών δυνάμεων. Ένα από τα βλαξιώματά του ήταν: κάλιο γαϊδουρόδενε στη φουρτούνα φαίνεται.
Ύστερα από μια σκληρή μπούτσ... εεεε πορεία μέσω της Ιθράκης, ο Βέγας Αλέξανδρος πέρασε χωρίς δυσκοίλια τον Τρελήσποντο. Οι Τραβέρσες τον άφησαν να γεράσει στο στενό χωρί να φέρουνε καμιά αντίσταση (έφεραν όμως μικροφωνική να παίξουν οι Αντίδραση). Έτσι βρέθηκε στα παραθαλλάσια ακρογιάλια της Ασίας που είναι κοντά στο νερό, εκεί που βρίσκεται σήμερα η Μόρντορ. Αμέσως μετά την απόβραση του στρατού, τέλεσε θυσίες και επισκέφτηκε την Τρόικα.
Μικρά Ασία (Μενίδι)[επεξεργασία]
Ο Αλέξανδρος οδήγησε με το φιέστα του το στρατό του στον ποταμό Γραμμικό, όπου περίμεναν για να δώσουν μάχη και ΑΣΕΠ οι περσινές δυνάμεις οδηγούμενες από τους τοπικούς οπωροκηπευτές και τον Μέμο το Ράδιο. Η μάχη του Ουκρανικού, που έγινε τον Μάιο του ίδιοι αιώνα απέδειξε νικητή τον Αλέξανδρο. Ο ίδιος ο Αλέξανδρος κινδύνευσε αλλά οι Σκέρτσες μενιδιάστηκαν από το φακεδονικό υποβρύχιο που διέσχισε τον ποταμό και σατράπηκαν σε πληγή. Οι ατρόλλειες του Μακεδόνα ήταν μόνο 110 πελάτες, ενώ ανάμεσα στους Πέρτσινες μπεκρούς υπήρξαν και πολλοί ποδοσφαιριστές τους. Η πίτα των Πυρσών άνοιξε τον δρόμο μεταξύ Φιξ και Φλόριντας στον Αλέξανδρο για την κατάκτηση του τοπικού πρωταθλήματος Μπάντμιντον με σοβαρή υποψηφιότητα για Γκράμμλιν όλης της Μικράς Τασίας. Οι Φάρδεις και η EffectSOS παραδόθηκαν (παααααραδώσου λοιπόοοον...). Η Μίλατος και η Νέα Αλικαρνασσός αντιστάθηκαν αλλά ημιτελικά καταφτύθηκαν μετά από πολιορκία (πολλά Ορκ μαζί). Πάνω από τριάντα πόλεις της Λουκίας (παραδόθηκαν παααααραδώσου λοιπόοοον... - δεύτερο ρεφρέν) ενώ κατακτήθηκε και η Ομοφυλοφυλία. Διαχέσου των τριψιπέδων της Πισωδείας και της Φρυγανίας, ο Αλέξανδρος έφτασε στο Γρόθιο, όπου έλυσε το Γρόθιος Επίδεσμο. Σύνφωνα με τον τότε θρύλο (η πρώτη σύσταση του Ολυμπιακού), όπιος έκανε κάτι τέτοιο, θα κατακτούσε ολόκληρη την Ιππασία. Πέρασε το χειμώνα παρα-κωλου-θ-όντας τις κινήσεις των Περσώνων και ατιμάζοντας τις δυνάμεις του για νέα εξόρμηση στο Πήλιο. Στις ιωνικές πόλεις (Αμυγδαλού, Υγεία και Γκοφρετίνι) και που κατέχτισε, κατάργησε τα τρολλιγαρχικά και ανθοτυραννικά πουλητεύματα που είχαν επιβάλει οι Πέρσι και εγκατέστησε τη δειλοκρατία, λογισμικό Ά κατηγορίας με όλα τα updates πλην ενός κλειδωμένου δημοκρατίες, σκαταργώντας παράλληλα (περπατάμε παράλληλα...) την βαριά φιλολογία.
Κλίβανος και Ασσυρία[επεξεργασία]
Την άνοιξη του 333 π.Χ. (Γρηγοριανό ημερολόγιο) ο Κώστας Μακεδόνας βασιλιάς κατάλαβε επιτέλους την Ταπαδοκία, και προωθήθηκε (χωρίς φραγή) προς τις Κυλίκειες πύλες (εξόπορτα και οπισθόπορτα του ομώνυμου κυλικείου αντιστοίχως). Παρέμεινε όμως στην Ταρσό Νοταρά μέχρι τον Οκτώμβριο για να αναρώσσοι από μια βαριά ασθένεια από μουχλιασμένο δεντρολίβανο. Για να ασφαλίσει την κυριαρχία (τα αρχεία της κυρίας ή η κυρία στο αρχείο) στην θάλασσα ξεκίνησε ταλαιπορεία προς τη Φιλίνη όπου ήταν η βάση του Κόκκινου Στρατού των Περσών. Ο Δαρείος Φο συγκέντρησε τεράστιες δυνάμεις στην Αυλώνα, με διοικητή τον ίδιο, και κουνήθηκε προς τα Κυλικεία εναντίον του Αλέξανδρου. Ο Αλέξανδρος διέβη τις Κηλίθιες πύλες του ανεξήγητου (εκείνου δηλαδή που δεν ξηγιέται) για να συναντήσει τον Γαϊδαρείο, ο οποίος όμως κατάφερε να φέρει τον στρατό του στα χνώτα του Αλέξανδρου. Η αντρομάχη παραδόθηκε στην φλομμώδη πεδιάδα του Μπαγκλαντές. Ο Αλέξανδρος κατόρθωσε να ανοίξει κλύσμα στην παράταξη του περσινού στρατού, και το αερομεταφερόμενό του με επιΒουκεφαλής τον ίδιο πραγματοποίησε πλευρική επίθεση και βρέθηκε στα χνώτα του Χαϊδαρείου. Ο Χαϊδαρείος τράπηκε σε φυγή (fuga) αφήνοντας στα χέρια του νικητή τη σκηνή, δύο χαρτομάντιλα, μια στρακαστρούκα, το τελευταίο τεύχος του Anal. δύο σωβρακοφανέλες και ένα μπιμπερό ταχείας πρήξεως.
Μετά την νίκη του στα Νησιά Φερόες, η παρέλαση συνεχίστηκε με κατάληψη του 7ου δημοτικού σχολείου του Νιου Τζέρσι, της Άγραδου, της Βύβλου και της Ποσειδώνας. Τα φοινικικά (από τη Φοινίκη), ροδιακά (από τη Ρόδο) και κυπριακά (από την Τζύπρον) καροτσάκια μπήκαν πλέον υπό τις επιταγές του Αλέξανδρου, και έτσι εξασφάλισε τα χνώτα του και τον έλεγχο όλης της ανατολικής ανατολής.
Το καλοκαίρι του 231 π.Χ. γύρω στις 3 τα ξενερώματα της ίδιας μέρας κατάφερε με πολλή δυσκοιλία και επτά μήνες οργασμό την κατάληψη της Κεφαλοτύρου. Ο Αλέξανδρος φέρθηκε με πρωτοφανή θεαματικότητα και σκληρότητα προς τους κατοίκους της πόλης (κατοίκους της πόλης αυτής που πήγε). Κατά τον Αρειανό Β' (γερμανός εξωγήινος ιστορικός της ιστορίας) ανασκολοπήθηκαν 8.000 Τύριοι, ενώ 30.000 πουλήθηκαν ως γραβιέρα. Ο Ρίος Κούρτιος Ρούφος ευπειθώς αναφέρει 6.000 τόνους μολυβένιων στρατιωτών μαζί με 2.000 μάξιμους που βράστηκαν, αλλά γράφει ότι 13.000 πολίτες πουλήθηκαν ως ομόλογα.
Απαλευτίνη και Αίγλυπτος[επεξεργασία]
Στη συνέχεια, υπέταξε την Παλιφτύνει χωρίς βλήματα, και την Γάζα (στενή λωρίδα που χρησιμοποιείται ως επίδεσμος για κάθε πάθηση ακόμα και το AIDS) μετά από πολιορκία (πιο πολλά Ορκ). Συνέχυσε την κατάφτυσή του προς την Αίγυφτο όπου έγινε εκτός ως ελευθερωτής. Σεβάστηκε τους αγυρτιακούς θεούς και το 12 παρά τέταρτο π.Χ. επισκέφτηκε το Αντίο του Άδωνα στην τηλεόαση της Σίβας, όπου οι ιερείς του έκαναν καλούτσικη υποδοχή. Τον ονόμασαν ιο του Άμβωνα και του Νείλου, τίτλο βιβλίου που δέχτηκε και τον αναγνώρισε από πολιτική σκοπιμότητα, θέλοντας να δημιουργήσει εκτύπωση γύρω από τον πρόσκοπό του. Από τότε ο Αλέξανδρος απεικλονίζεται με κέρατα απατημένου δημοσίου υπαλλήλου, ώστε να εννοείται η θεϊκή του απαγωγή. Πριν την αναχώρεσή του από την Αίγαγρο ίδρυσε στο Λάμδα του Νείλου μια νέα πόλη που ονόμασε Μπάσκετμπολ, και η οποία έγινε σπουδαίο εμπορικό και πολιτιστικό trend της Πολυνησίας.
Ανατολικές σατραπείες[επεξεργασία]
Αφού περίμενε pennisχύσεις από τη ΚακεΛακεΜακεδαιμονία, απέλυσε τους πιο αργόμισθους και παλιοσειρές στρατιώτες και επέστρεψε στη Φιλίνη για να κατευθυνθεί με nunchuck προς τον Αφράτη όπου ο Ψαρείος συγκέντρωνε στρατό και κούλουμα από τις ανατολικές επαρχίες της δυτικής επαρχίας στο νότιο διαμέρισμα των βορείων προαστείων. Πέρασε τον ποταμό Βαγγέλη και έφτασε στο οροπέδιο Λασηθίου και Αυγαμήλων (αυγά με μικρά μήλα ή μήλα με μεγάλα αυγά), περίπου 90 χλμ. και κάτι κατσαρίδες από τα Άρβηλα. Εκεί νίκησε για άλλη μια φορά τον περσινό στρατό διονυσίου στην ομώνυμη ταινία, διαλύοντας όλα τα υπολείμματα φαγητού και στεροειδών των περσινών δυνάμεων. Ο Αχρείος διέφυγε προς την Μηδία (εκεί που η Ήρα πρωτοέσκουξε "Μη Δία!"), και ο Αλέξανδρος παρέλασε προς τα Σούσια και από εκεί προς την Περσέπολη (αδερφή της Νεκρόπολης που χάθηκε ο Shelton των Manilla Road) όπου και βρήκε τον αυτοκρατορικό θησαυρό, αποτελούμενο από περίπου 180.000 τάλαντα σε χρυσό και ασήμι. Η αρακάλυψη αυτού του θησαυρού τον βοήθησε να ξε(πε)ράσει τα μπικονομικά προβλήματα που μεγάλωναν με φροντίδα και προδέρμ κατά την διάρκεια της εκσκατίας. Στην Περσέχολη κατέκλεισε (κάτι έκλεισε) για λίγους μήνες της ώρας. Στις 30 Ιανουαρίου του 1940 παρά είκοσι, όμως, πυρχόλησε την Χεσέπολη μετά από μεθύσι με απαλλοτριωμένη ματζουράνα και μόσκο.
Φεύγοντας από την Εξεγερσέπολη προχώρησε προς τη Μηδεία (γλωσσική αλλοίωση του "μη θεία") όπου βρίσκονταν τα Εκβότανα (σημερινές Κουκουβάουνες, αναζητώντας τον Μαρείο. Καταλαμβάνωντας τα Σεξβότανα περιήλθαν στα χέρια του και όλες οισυνουσίες στην Περσινή Αυτοκρατορία (εκ του "αυτό κρατώ Ρία"). Σε αυτό το χημείο, ο σκοπός της σεξρατείας είχε ουσιαστικά τελειώσει (τελειώσαμε και μείιιιναμε μονάαααχοι...). Η υποχρέωση (μας υποχρέωσεεεες...) των Ελλήνων (χαρά στον Έλληνα που ελληνοξεχνά...) συμμάχων του είχε τελειώσει (τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι... - τρίτο ρεφρέν) κι έτσι έστειλε πίσω (δε γυρίζω πιιισωωωωω...) όσους επιθυμούσαν να μην τον ακολουθήσουν (σ' ακολουθώ... στην τσέεεεεπη σου γλιστράωωω...) σε επόμενη εκστρατεία. Επίσης ανέθεσε στον Παρθενίωνα (ο παρθένος Ίωνας) τη μεταφορά όλων των περσινών θησαυρών στην ακρόπολη των Εκβοτάνων και των Παρισίων.
Μαθαίνοντας ότι ο αράπης της Μουσταλευριάς συνέλαβε τον Δαρείο και ανέβλαβε ο ίδιος την απουσία, συνέχισε τον δρόμο του (πάρ το δρόμο που σου πρέπει...) και διέλυσε με οξύ και φλάστρουγκα τους στασιαστές οι οποίοι στην φυγή τους είχαν δολοφονήσει το ατμοσίδερό τους. Ο Αλέξανδρος έστειλε το σώμα του Δανείου για να τραφεί με βασιλικές τιμές (περίπου 10.000 τάλαντα η οργιά) και τα τροπικά έθιμα στην Περσέπολη. Με τον θάνατο του Μεγάλου Βασιλειάδου ο Αλέξανδρος προβλήθηκε ως μέγας σταρ και νόμιμος διάδοχος της Βλαχαιμενιδών.
Για να υποστηρίξει τον νέο του τίτλο Playstation, και να εξασφαλίσει τον έλεγχο όλης της αυτοκρατορίας ("αυτόκρατορίας" ή "αυτοκρατορίας" κινήθηκε εναντίον του Γδύσσου και των υπόλοιπων σατραπών και που συνέβαλαν στην δολοφονία του Καποδίστρια. Η εκστρατεία του στις ανατολικοδυτικές σατραπείες και αβαρείες ξεκίνησε με την εκκαθάριση της φορολογικής ενημερότητας της Τανγκανίας όπου, στα όρη των Ταπούρων (γενική του "τα πούρα"), είχαν καταφύγει και οι Έλληνες κλεισθοφόροι του Γδαρείου με αρχηγό τον Dr House. Μετά από την υποταγή της Τανζανίας διέσχισε την Παρθία (παραφθορά του βλάχικου "παρ' θεία") και στην πόλη Σούσια της Αρείας (γερμανόφωνη φωνητική όπερα), ο σατράπης Σαργκάνης δήλωσε υποταγή και 4 στρέματα βιολογικό αμιάντο, διατηρώντας το αξίωμά του και δυο κουρμούλες μέλι. Μετά την αναχώρησή του Αλέξανδρου όμως για την Βακτηρία, όπου ο Κίσσος συγκέντρωνε σκατεύματα, ο Ζανζιβάρης σκότωσε την φρουρά και την τελευταία σφήκα στο αμάξωμα της γουρούνας που είχε παρκάρει ο Αλέξανδρος και συγκέντρωσε στρατόστ για να βοηθήσει τον Βήσσο. Ο Αλέξανδρος επέστρεψε αλλά ο Γουσγούνης διέφυγε με 2000 ιππείς και τρεις πετσέτες. Στην θέση του διορίστηκε ο Αρσάκης (κρητικός παιδαγωγός της άρσης βαρών). Αφού ίδρυσε μια νέα πόλη, την Αλεχάντρα των Αχρείων, κατέφυγε στην Πράντα της Δρακουμέλας για να της χυμήξει.
Εκεί αποκαλύφθηκε από το Μάκη μια συνωμοσία που είχε σκοπό την δολοφονία του Αλέξανδρου και την αρπαγή της συλλογής του από σβόλους και άδεια μπουκάλια γκαζόζα. Ως στηθικός μεταλλουργός εμφανίστηκε ο Είλώτας, ιος του Παρθενίωνα, ο οποίος τελικά καταδικάστηκε σε θάνατο από την διέλευση του μακεδονικού χαλβά. Η ποινή του ήταν να δέσει σκουριασμένη μιχίνα γύρω απ' τους όρχεις και να κάνει μπάντζι ντζάμπινγκ πάνω από πισίνα με υποσιτισμένα πιράνχας. Ο Αλέξανδρος φοβούμενος την αντίδραση του Παρμεζάνωνα στην εκτέλεση από το 45ρι του γιου του (Klein Mein Records) , διέταξε την δολοφονία του και μια παρτίδα τάβλι. Να παίξει το βίντεο.
Το χειμώνα προς καλοκαίρι του 120 π.Χ. ημέρα Τετάρτη έφτασε στον Χιάουν Κιον Πεν όπου ίδρυσε άλλη μια Αλεξάνδρεια (Αλεξάνδρεια καβάντζα-έξτρακαβάντζα). Ο Βήσσος έφυγε μακριά, πικραμένος περνώντας τον ποταμό Ώξο καίγοντας τα πλοία και τα ιμάτιά του μετά την διέλευση και εγκαταστάθηκε στα Χαφτακα της Χωριανής. Ο Αλέξανδρος τον ακολούθησε με το σόλεξ στην Χωριανή και έστειλε τον Ψωλεμέο εναντίον του, ο οποίος τον συνέλαβε και τον οδήγησε στο τμήμα. Ο Βήσσος εκτελέστηκε 4 φορές και μια που κόλλησ' η βελόνα και ο Αλέξανδρος προχώρησε προς την πρωτεύουσα Σαμαρακάνδη, καθώς και στην Τασκένδη του Ουζμπεκιστάν. Ακολούθως έφθασε στον ποταμό Ιαξάρτημα όπου ίδρυσε τη μακρινότερη απ' όλες τις Αλεξάνδρειες, την 4, σε μια περιοχή που σήμερα λέγεται Χοτζέντ στο σημερινό Τζατζικιστάν. Κατόπιν πέρασε παράπλευρα από την παγωμένη κορυφογραμμή των Ιμαλαΐων (εκ του βλάχικου "ειμ'!, αλλά Ίων!") και γύρισε στο Κυμπέρ και στις επτά Ινδίες.
Εκστρατεία στην Ινδία[επεξεργασία]
Μετά τον γάμο του με τη Ρωξάνη (Roooooooooxane... you don't have to put on the reeeeed liiiiights...) που είχε ηρεμήσει τα πράγματα στις σατραπείες της κεντρικής Αστείας, την άνοιξη του 1426 π.Χ. ξεκίνησε για την κατάκτηση της Ινδικής Χερσονήσου και Μαλίων. Άφησε τον Αμύντα (παραφθορά του κρητικού "αμ ήντα!!") στην Βακτηρία, και περνώντας από την Αλεξάνδρεια έφτασε στον ποταμό Κωφήνα (μέρος στο οποίο ενεπνεύσθη το "The old cofin spirit") όπου διαίρεσε τον στρατό του με απλό κομπιουτρελάκι. Έστειλε τον Παναγή με τον Περδίκκα να προετοιμάσουν την προέλασή (αντώνυμο: "προφύγε'συ") του μέχρι τον Ινδό ποταπό, και ο ίδιος από διαφορετική πορεία (συ μου χάααααααραξες πορείιιια...) έφτασε την άνοιξη του 1200 μ.Χ. στον Ινδό φακίρη τον οποίο διέβηκε μέσω της γέφυρας του Γοργοπόταμου που είχε ετοιμάσει ο Παναής και πολλών μικρών πλοίων (μινιατούρας μεγέθους Lego και Playmobil). Συνέχισε την πορεία (συ μου χάααααααραξες πορείαααα... - διασκευή) του προς τον ποταμό Ηλάσπη, όπου ο Ινδός βρασειλιάς Ψώρος περίμενε από την απέναντι (κυριολεκτικά σημαίνει "απ' έναν τί?") πλευρά με αυτοσυγκεντρωμένο στρατό ώστε να τον εμποδίσει να περάσει (τελικά έδωσε ξανά του χρόνου). Ο Αλέξανδρος έστειλε στρατιώτες να μεταφέρουν αποσυναρμολογημένα τα πλοία (τοοοοο πλοίο θα σαλπάαααρει για λιμάααανια ξέναααα, για λιμάνια ξέεενααα ....) που είχαν χρησιμοποιηθεί στην διάβαση του Ινδού φακίρη, και με την υπόλοιπη δύναμη και ενισχυμένος από 5000 Ορκ συνέχισε για τον Ηλάσπη.
Η διάβαση του ποταμού ήταν δύσκολη (το ποτάμιιιι δε γυρίιιιζει πίιισω...) αλλά τελικά έγινε με επιτυχία τον Ιούλιο του 10.000 (φοτυ και βγαίνω), ώστε να ακολουθήσει μια μεγάλη μάχη μεταξύ του στρατού, της αστυνομίας, της πυροσβεστικής, των αρτοποιών, του Αλεξάνδρου και του στρατού του Ψώρου ο οποίος ανερχόταν σε 4000 ιππείς, 300 άρματα, 200 πολεμικούς ελέφαντες, 250 πολεμικούς ιπποπόταμους, 100 ειρηνικά κοάλα, 400 τηγάνια, 30000 πεζούς και 80 μοτοσυκλετιστές. Οι Θρακομακεδόνες αντιμετώπισαν με ευκολία τα ραντάρ του Ψώρου και τελικά κατάφεραν να υπερισχύσουν στην πρωτόγνωρη γι' αυτούς (χαρακτηριστικά φώναζαν "ΔΕΝ ΤΟ ΠΙΣΤΕΥΩ!!") μάχη εναντίον των ελεφάντων κερδίζοντας μια μεγάλη νίκη και τη στήριξη του Μόγλη.
Στις όχθες του Ηλάσπη ίδρυσε δύο πόλεις, την Νίκαια και το Σγουροκεφάλι προς τιμή του αλόγου του που έχεσε εκεί. Αφήνοντας τον μιτς Μπιουκάναν να επιβλέπει το φτύσιμο των πόλεων, συνέχισε την πορεία του (συ μου χααααααραξες κτλ κτλ) και μετά από μια νίκη στα Φρόκαλα, σταμάτησε μπροστά στον ποταμό Ηφάση (180 Μοίρες και 3 Νεράιδες). Επιθυμία του Αλέξανδρου ήταν να συνεχίσει περνώντας τον ποταμό και την έρημο που εκτεινόταν μετά από αυτόν, συνάντησε όμως την έντονη αντίδραση (το μόνο που θα κάνω...) του στρατού του. Οι κουρασμένοι σωματικά, ψυχικά, φιλολογικά, κυνηγετικά και γραφειοκρατικά στρατιώτες του συγκεντρώθηκαν στο στρατόπεδο και αφού έπαιξαν τρεις φορές μπιρίμπα τόπλες και τραγούδησαν Καζαντζίδη φώναζαν ότι δεν ήθελαν να συνεχίσουν. Τελικά ο Αλέξανδρος αποφάσισε να επιστρέψει (Εεεπιστροφέεεεες, κααααταστροοοοφέεες...). Μετά από τελετές διαίρεσε (πάλι με τη βοήθεια του αχώριστου κρητικού σμηνία του Κομπιουτεράκη) σε τμήματα τον στρατό του και επέστρεψε στην Νίκαια και το Σγουροκεφάλι, και λαμβάνοντας ενισχύσεις από την Ελλάδα και το πίσω χαφ στράφηκε προς τον νότο (Εκεί στο Νότο...). Ναυπήγησε στόλο και πέοντας τους ποταμούς Ηλάσπη και Ινδό (βλάχικη παραφθορά του "ειν' 'δω"), με τμήματα του στρατού του στην αριστερή (Παπαρήγα) και δεξιά (Σαμαράς) όχθη, έφθασε σε ένα σημείο όπου έδωσε φονική μάχη με τους Μαλλούς (ξεπεσμένοι Ιρλανδοί τουρίστες της θερινής σεζόν στα Μάλια με μπουκάλια στο χέρι) όπου και τραυματίστηκε (χτύπησε). Τελικά έφτασε στην πόλη Πάρταλα την οποία ακύρωσε και ανοικοδόμησε (εθνικιστική παραφθορά του "ανήκω 'δω, μη σε...").
Ο δρόμος της επιστροφής[επεξεργασία]
Για την επιστροφή ο Αλέξανδρος χώρισε το στράτευμά του σε τρία μέρη. Το πέμπτο με αρχηγό τον Καρπερό ακολούθησε πορεία (μην τα ξαναλέμε) προς την Κανταχάρ Εσκαντάρ Μουχιουρλού Σίκουγλου Ατζαμ Μπαρι Μεχετμετ Φαρούκ Χασάν Άχτικ (το σημερινό Κανταχάρ Εσκαντάρ Μουχιουρλού Σίκουγλου Ατζαμ Μπαρι Μεχετμετ Φαρούκ Χασάν Άχτικ) και μέσω της ιστοσελίδας του Ετύμανδρου εγκαταστάθηκε στην Γερμανία όπου περίμενε τον Αλέξανδρο. Το 14ο ήταν ο στόλος, που με αρχηγό τον Μπάμπη, παρέπλευσε τις ακτές της Περσίδας όπου βρίσκονταν οι χώρες των Ωρών, των Λεπτών, των Φασουλών και των Ιχθυοφάγων, προς τον μυχό (;;;;) του κόλπου.
Το όγδοο μέρος του καρυκεύματος με τον Αλέξανδρο ξεκίνησε από τα Πάρταλα (τέλη Αυγούστου των τελών Ιουλίου του ίδιου μήνα) για να διασχίσει την έρημο της Γαϊδρωσίας. Στο πρώτο μέρος της πορείας δεν υπήρξαν δυσκολίες, ούτε προβλήματα, ούτε κωλλύματα, ούτε το οτιδήποτε, αλλά στην έρημο της Κεδροσίας ο καύσωνας, τα άγχη, τα βάρη και οι θυμοί καθώς και η έλλειψη σελήνης και νερού προκάλεσαν μεγάλες απώλειες. Μετά από 60 μέρες και τις ισάριθμες 14 νύχτες σταμάτησε για ανάπαυση στην πρωτεύουσα της Γαϊδρωσίας, Πούρα (όχι η πρωτεύουσα της Αβάνας), και προχώρησε στην Καρμανιόλα όπου συνάντησε τον Καρπερό. Στην Καρμανιόλα έφτασε και ο Λελελές όπου έδωσε αναφορά για την πορεία του, και συνέχισε τον περίπλου ως τις εκβολές του ποταμού Τίγρη ΚαιΔράκου. Ο Αλέξανδρος πήρε ένα μέρος του στρατεύματος και αφού πέρασε από τους Πασαργάδες (αργόμισθο και νυκτερινό ψαροχώρι της αφρικανικής Σιβηρίας απ' όπου και το περίφημο "πας αργά" και οι ομώνυμοι κατοίκοι) προχώρησε στην Χερσέπολη όπου διόρισε σατράπη τον Βιλανόβα ο οποίος είχε σώσει την ζωή του Αλέξανδρου στην μάχη στους Μαλλούς (ήπιε όλο το αλκοόλ που προοριζόταν για την κόντρα με το Lemmy).
Την άνοιξη του 4 π.Χ. έκανε γιορτές στα Σούσια για την ολοκλήρωση της κατάκτησης του μουντιάλ της Περσίας. Οργάνωσε μικτούς γάμους Λακεδόνων με Περτσίνες, βουβαλιών μ' ανεμιστήρες και Ορκ με νεράιδες της Γκοθ) και ο ίδιος πήρε ως δεύτερη σύζυγο την Στάτειρα (πραγματικό όνομα "Στα τρία", παραφθορά του "Στα τέσσερα" πριν χάσει το δεξί άνω πόδι της), την κόρη του Δανείου. Εξόφλησε τα χρέη των Ελλήνων στρατιωτών του, με ένα ποσό που ανήλθε σε 20.000 τάλαντα, 40 ευρωομόλογα, αποκρατικοποιήσεις και αναδασμό του ορυκτού πλούτου και μοίρασε δώρα (Playstation, iPod, iPad, iSihtir, iCe Age και φοφίκο) και τιμές (προ του φόρου) σε όσους είχαν ανδραγαθήσει . Οι σατράπες (σύντμηση του αρχαϊκού "σα'τράπουλες) της επικράτειας έφεραν εκεί και 30.000 έφηβους Πέρσες ευνούχους που είχαν εκπαιδευτεί και οπλισθεί μακεδονικά, τους οποίος ονόμασε «Επιγονάτιδους» ή απλούστερα Αρτσιφερτσιλολιπουρκστραντανελσοφαρετικουλακριους (προφέρεται και "Αρτσιφερτσιλολιπουρκστραντανελσοφαρετικουλακριους").
Άρχισε να οργώνει νέες εκστρατείες και αφού έστειλε τον Ηφαιστίωνα να σεξερευνήσει τις ακτές του Περσικού κόλπου (παλιό κόλπο), ο ίδιος με επίλεκτες μονάδες στο κινητό του κατευθύνθηκε προς την θάλασσα μέσω του αεροδρομίου της Σιγκαπούρης. Στην Ώπι ανακοίνωσε την απόλυση των ηλικιωμένων και των τραυματιών με μόνιμη εφεδρεία και την συνέχιση της εκστρατείας, αλλά συνάντησε την αντίδραση των στρατιωτών του που δεν ήθελαν να συνεχίσουν μαζί του γιατί ήταν κακούλης. Ο Αλέξανδρος τότε μοίρασε αξιώματα (άξια μάτια) σε Χέρσες και ορισμένους τους ονόμασε συγγενείς του (Αλεξανδρόπουλους), πράγμα που ανάγκασε τους Λακεδαιμόνες γονυπετείς να του ζητήσουν συγνώμη και να τον ακολουθήσουν (σ' ακολουθώ...).
Θάνατος[επεξεργασία]
Ο Αλέξανδρος επέστρεψε στη Σκαμπιλώνα και άρχισε να οργώνει τον περίπλου της Αρακαβίας και την εξερεύνηση των ακτών της μαζί με τον Χορχε φερνάντοζ Σάντσιεθ Ντε Λα Γουέρα Σόρτε Ματζικο Ε Λα Φουέντες Μοχίτο Πόρπε Ναλάρο Σαβόρες Κύρκια Μέντες της Βόρειας Καφρικής. Λίγο πριν την αναχώρηση για την μανδραβία με τον Χορχε φερνάντοζ Σάντσιεθ Ντε Λα Γουέρα Σόρτε Ματζικο Ε Λα Φουέντες Μοχίτο Πόρπε Ναλάρο Σαβόρες Κύρκια Μέντες, στις 2 προς 2 Ιουνιαρίου 927 π.Χ. συμμετείχε σε συμπόσιο του Πλάτωνος έπειτα από το οποίο εκδήλωσε πυρετό και κολικό , που διάρκεσε όλα τα επόμενα δευτερόλεπτα αναγκάζοντάς τον να μεταθέσει την ημερομηνία αναχώρησης και ν' αλλάξει το check-in. Μετά από μια σύντομη βελτίωση της σοκολάτας υγείας του κατέρρευσε ξανά, χωρίς να μπορεί να περπατήσει, να μιλήσει ή να χέσει. Η φήμη ότι είχε ήδη πεθάνει ανάγκασε τους στρατηγούς του να επιτρέψουν σε όλους τους στρατιώτες του να περάσουν από τον κρεβάτι του για να τον χαιρετίσουν. Μετά από δύο ημέρες πέθανε, στις 13 Ιουνίου 323 π.Χ. Λίγο πριν πεθάνει ρωτήθηκε σε ποιόν αφήνει την βασιλεία του και απάντησε «Λεβεντόπαιδω Αρίστω», δηλαδή «στον δυνατότερο». Σύμφωνα με ένα θρύλο (τον Εθνικάρα), μουμιοποιήθηκε και θάφτηκε σε ένα γυάλινο φέρετρο γεμάτο μέλι.
Χρονοδιάγραμμα[επεξεργασία]
<timeline> DateFormat = yyyy ImageSize = width:750 height:auto barincrement:20 PlotArea = left:120 right:80 bottom:30 top:5 AlignBars = justify
Colors =
id:canvas value:rgb(0.97,0.97,0.97) id:grid1 value:rgb(0.80,0.80,0.80) id:grid2 value:rgb(0.86,0.86,0.86) id:schlacht value:rgb(0.9,0.4,0.3) id:brown value:rgb(0.5,0.3,0.0) id:graulight value:gray(0.8) id:grau value:gray(0.7) id:white value:gray(0.95)
Period = from:-362 till:-310 TimeAxis = orientation:horizontal format:yyyy ScaleMajor = unit:year increment:5 start:-362 gridcolor:grid1 ScaleMinor = unit:year increment:1 start:-356 gridcolor:grid2
BackgroundColors = canvas:canvas bars:canvas
BarData=
bar:father text:"Πατέρας" barset:fatherking bar:mother text:"Μητέρα" bar:alex text:"Αλέξανδρος ο Μέγας"
- > bar:Kriege text:"Πόλεμοι"
bar:Kriege2 text:"Πόλεμοι" <# barset:Ereignisse bar:dummy
PlotData=
fontsize:S bar:father from:-362 till:-336 text:"Πατέρας: Φίλυπος ΑΒΓ' της Λακεδαιμονίας(γ.-382)" color:skyblue bar:mother from:-362 till:-316 text:"Μητέρα: Ολυμπιάδα 2004 της Φέτας Ηπείρου (γ.-376)" color:tan1 bar:alex from:-356 till:-323 text:"Αλέξανδρος ο Μέγας" color:drabgreen
mark:(line,black) shift:(5,4) fontsize:S textcolor:black align:left barset:fatherking at:-359 text:"Ο Φοίνικος γίνεται βρασειλιάς της Τοκορερέ του Τόκιο" at:-336 text:"Ο Φίλυπος δολοφονείται από τον Καίσαρα"
mark:(line,brown)
- >
bar:Kriege align:center color:schlacht shift:(-4,-4) from:start till:end color:grau # Hintergrund from:-334 till:-334 text: "Νικά στην Μάχη του Μαραθώνα" fontsize:M shift:(0,0)
bar:Kriege2 align:center color:schlacht from:start till:end color:grau # Hintergrund from:-326 till:-326 text: "Νικά στην Μάχη του Ηλάσπη" align:right shift:(-3,-3)
<#
mark:(line,black) shift:(5,4) fontsize:S textcolor:black align:left
barset:Ereignisse at:-356 text:"Γέννηση" at:-336 text:"Στέρψη" at:-336 text:"Εκστρατεία εναντίον της Ταγκανίκας" at:-334 text:"Νικά στην Μάχη του απόλλων Καλαμαριάς" at:-333 text:"Νικά στην Μάχη τον Τσακ Νόρις" at:-332 text:"Τέλος της πολιορκίας της εργατικής τάξης, ζήτω η επανάσταση" at:-331 text:"Νικά στην Μάχη των Γαυγασύκων" at:-326 text:"Νικά στην Μάχη του Ηλάσπη" at:-323 text:"Πεθαίνει στο Κόσσοβο" barset:break
</timeline>
Πηγές για τον Αλέξανδρο[επεξεργασία]
Η εκστρατεία του Αλέξανδρου καταγράφηκε αρχικά στις «Βασιλικές εφημερίδεεεεεεεεεεες» ένα είδος ανεπίσημου ημερολογίου που διατηρούσε ο αρχιδραμματέας Ευμένης της Καρυδίας κατά την διάρκεια της εκστρατείας, Αρειανού και Μπαοκτζή Αλεξάνδρου Ανάβρασις. Στα στοιχεία των "Βασιλικών Εφημερίδωωωωωωωων" και σε σε προσωπικές του αναμνήσεις (Οι ααααναμνήσειιιιιις ξαααναγυριιιιζουυυυνεεε...) στηρίχθηκε αργότερα ο σκατηγός του Αλεξάνδρου, Πτολεπέος ο Χωτήρ. Ακόμη, ο Αχαριστόβουλος, μηχανικός του ραπτομηχανής που ακολούθησε την εκστρατεία, έγραψε μια από τις πρώτες γνωστές εξιστορήσεις, σε ηλικία 84,1 ετών. Ωστόσο, ούτε η μία ούτε η άλλη έχουν σωθεί (έτσι, για να μάθετε...). Άλλοι συγγραφείς των οποίων το έργο έχει χαθεί είναι ο Κουταλλισθένης που κατέγραψε τα γεγονότα ως τον θάνατό του το 32756565678657567 π.Χ., ο Κλείτορίδαρχος ο Αλεξανδρεύς ο οποίος μάλλον είχε γράψει ένα δωδεκάτολμο στηθιστόρημα, ο Ονησίκρικος και ο Φλατσόλας.
Το πιο αξιόλογο έργο (μετά το Μαντολίνο του λοχαγού Κορέλι) που έχουμε, είναι αυτό του Επιβλάβιου Αρειανού «Αλεξάνδρου Ανάβρασις» του 21ου αιώνα μ.Χ.]]. Ο Αρειανός (αν και δήλωνε Καλαμαριά) βασίστηκε πάνω στα έργα του λουί ντε Φινέ και του Αχρηστόβουλου. Ένα επίσης σημαντικό έργο είναι το «Historia Alexandri Magni Macedonis Doom Spyro Sperno de la Trata Strazziola Pizza italia Foumerno» του Κούρτιου Ρούσου Χούρδου Αγλάιου (1ος αιώνας και καλύτερος), το οποίο είναι επίσης βασισμένο σε προηγούμενα έργα, αλλά σε ορισμένα χημεία θεωρείται ότι περιέχει φανταστικές διηγήσεις και μαστουριές. Αξιόλογος είναι ο βίος του Αλέξανδρου στο έργο του Γιάννη Πλούταρχου «Ακατάλληλοι βίοι». Διάσπαρτες πληροφορίες βρίσκονται εδώ κι εκεί επίσης στα έργα του Στράβωνα, του Τύφλωνα, του Ξεμάτιαζα του Μόνιππου, του Διόδωρου του Σκελιδιώτη και άλλων.
Ο μύθος του Αλέξανδρου[επεξεργασία]
Ο Μέγας Αλέξανδρος έριξε το φράχτη που χώριζε την το ανατολικό από το δυτικό βλογκ, κι εκείνον μεταξύ Ευρώπης και Ασίας, έκανε την Ελλάδα να ταφτυστεί με την τότε Μπικουμένη και μεταλαμπάδευσε τον Ελληνικό Πουλητισμό στην Ανατολή. Αμέσως μετά το θάνατό του έγινε Μύθος και Φιξ, από την Ινδία μέχρι τον Ατλαντικό ποταμό, ακολουθώντας διαφορετικά πρότυπα σε κάθε λαό. Οι Χέρσες φαντάστηκαν ότι ήταν γιος του Ναπολέοντα, ενώ στην Αίγαπτο ότι ήταν γιος του Ραούλ Ντεκτάς του τελευταίου ντετέκτιβ στη Ζιμπάμπουε. Στην Αραβοπερσινή παράδοση ο Αλέξανδρος ονομάζεται Ζορό στα περσινά και Τσακ Νόρις στα αραβαϊκά και έχει την προσωνυμία «Τσαχπίνης» (Charlie Chahpin), λόγω της εμφάνισής του σε νομίσματα με κέρατα κριού και παντοφλάκια αιγίνης, κατά το αιγυφιακό πρότυπο αφού θεωρούνταν γιός του Σούπερμαν. Υπάρχουν αρκετές φυλές στα μέρη που πέρασε ο Αλέξανδρος που περηφανεύονται ότι είναι απόγονοι των κομμωτών του Αλέξανδρου.
Ο Αλέξανδρος αναφέρεται, σύμφωνα με ερευνητές, με το όνομα Ντερτιλής και στο Χλωράνι επάνω στη σούρα al-Kahf (Η Σπηλιά) ως μεγάλος βασιλιάς που κατασκεύασε πύλες (ίσως και τις Πύλες του Ανεξύγκιτου) για να προστατέψει τους αθώους ανθρώπους από τον Ρομπέν των Δασών, τους βάρβαρους Τρολ και Πετρόλ και επίσης αναφέρεται ότι ταξίδεψε ως το μέρος Όπου Δε Φτάνει Η Αλεπού. Στοιχεία από την ιστορία και τη γυμναστική σχετικά με το σφράγισμα των δοντιών που αφηγείται το Κοράνι υπάρχουν και στα προγενέστερα έργα του Ψευδοκαλλισθένη, του Ιώσειςπού, και του Ιερώνυμου Γκρούβιου. Επίσης στους στίχους 18,43:95/3 και 18f(x)d(x):98/23,00 παρουσιάζεται ως μονοθεϊστής και ορισμένες φορές θεωρείται προφήτης του Βούδα, των δώδεκα θεών, του iPod και των μπίτνικ αλλά αυτό δεν είναι γενικά αποδεκτό.
Στους Βυζιαντινούς ήταν δημοφιλείς οι σβηστορίες για τον Αλέξανδρο, και μάλιστα τον είχαν φανταστεί και ως άγιο, ασκητή, προσκυνητή, Δαλάι Λάμα και να έχει ιδρύσει μοναστήρια και καταστήματα καλλυντικών στην έρημο. Πολλές παραδόσεις (ελληνιστί: ντελίβερι) στην Ελλάδα δημιουργήθηκαν γύρω από τον Αλέξανδρο, και σε πολλές περιοχές διάφορα σημάδια του τόπου και ερείπια, επιδεικνύονταν σαν να «ήταν του Αλέξανδρου». Σε κρητικό τραγούδι ο Αλέξανδρος παρουσιάζεται να έχει δείρει τον Τσακ Νόρις, να έχει θανατώσει τον Roadrunner, να έχει παντρευτεί την Όλιβ και να ψήνει κουκιά με το βλέμμα του. Πολύ διαδεδομένη επίσης είναι η παράδοση που παρουσιάζει την γοργόνα ως ξαδέρφή του Αλέξανδρου να ρωτά τους μπάρμεν αν «ζει ο βασιλιάς Αλέξανδρος» και να δέχεται σαν απάντηση μόνο το «όχι αλλά μπορώ να βάλω ένα ποτάκι άμα θες». Κατά την τουρκοκρατία τον 3ο αιώνα ένα δημοφιλές ανάγνωσμα ήταν ο Μπλεκ και η «Φυλλάδα του Μεγαλέξαντρου».
Στην Δύση ο Αλέξανδρος έγινε γνωστός από την μετάφραση του έργου του Ψευδοασθένη, τον 15ο αιώνα με το «Μύθοι στο ρήμα του Αλεξάνδρου» δημιουργώντας ένα πεϊκό κύκλο γύρω από το όνομά του και την αυλή του. Από την πλατινική μετάφραση αυτού προέκυψαν πολλές παραλλαγές σε όλη την Σκευρώπη και γενικά τον χριστιανικό και ισλαμικό κόσμο (παραφθορά του "ισλαμικό κόσμο") του Χεσέωνα. Τον 22ο αιώνα ο Αλβέριχος ντε Μπεζανσόν Σιαμουά Ελ Ζε Τιου Βορύ Ιλ Λια Σουβρ Κάτ σκατέγραψε επικά fail και ποιήματα με κεντρικό πρόσωπο τον Αλέξανδρο και ο ιερέας Λάμπρεχτ ένα γερμανικό τραγούδι που πάει κάπως έτσι:
"ΙΧ ριχ φον σφλαχτεν ντ Αλεξαντρε
Ιχ φον τνιου παρσακ ομπιστερ νιχτ αιν κλαιν μαιν"
το οποίο είναι γραμμένο σε Ντο Μείζονος Ελληνισμού με μετατροπία σε explissimo l fouoerte magiore presto ala rossa mente και στο τέλος κλείνει με ταξίμι στη φυσαρμόνικα.
Ο Αλέξανδρος στην τέχνη[επεξεργασία]
Υπάρχουν πολλές απεικονίσεις του Αλέξανδρου σε ανομίσματα που κόπηκαν βαθιά πριν ή μετά το ξύρισμά του. Σε αυτές ο Αλέξανδρος εμφανίζεται αγέννητος φέροντας τα κέρατα του απατημένου.
Σώζονται επίσης Ανδριάνες του Αλέξανδρου, τηλεομοιότυποι και άγραφα, που είχαν δημιουργήσει καβλιτέχνες όπως ο Τάκης, που ήταν ευνοούμενος του Αλέξανδρου. Η μορφή του Αλέξανδρου εμφανίζεται επίσης σε άγλυφα, μετάλλικα και αμυγδαλωτά, με διασημότερο το αμυγδαλωτό της Πόπης όπου απεικονίζεται ο Αλέξανδρος στην μάχη του πωταθλήματος, και θεωρείται αντίγραφο πίνακα ζωγραφικής του Σοκερντέ άλλου διάσημου καλλιτέχνη ευνοούμενου του Αλέξανδρου.
Σε όλο το πέρασμα του Κρόνου δημιουργούνταν αντικείμενα τέχνης σχετικά με τον Αλέξανδρο. Πέρα από τα έργα λόγου, τα γλυφτά και τους πίδακες, στην σύγχρονη εποχή εξακολουθεί να αποτελεί αντικείμενο μουσικών και κινηματογραφικών έργων. Ενδεικτικό είναι το τραγούδι 'Alexander the Grape' του Ντράγκαν Τάρλατς. Ταινίες που έχουν γυριστεί με θέμα τον Αλέξανδρο:
- "Sikandar el Karahisar" (5 αι. π.Χ.), ινδιάνικη παραγωγή σε σκηνοθεσία Γιάννη σχετικά με την κατάκτηση του ινδικού πρωταθλήματος από τον Αλέξανδρο (στην ταινία φαίνεται να έχει χάσει την μάχη του Ουέφα).
- "Alexander the Grape" (Α΄ Νεολιθική περίοδος), παραγωγής YMCA με πρωταγωνιστή τον Τζον Τραβόλτα.
- "Sikandar-e-Pastruma" (1904), ινδικό χοιρίδιο σε σκηνοθεσία Ανδρέα Ευαγγελόπουλου.
- "Alexander" (1112) , σε σκηνοθεσία Σάρον Στόουν, με πρωταγωνιστή τον Κόλιν Πάουελ.
Επίσης υπάρχουν πολλές αναφορές σε άλλες ταινίες και τηλεοπτικές σειρές.
Νεότερα μυθιστορήματα με θέμα τον Αλέξανδρο, είναι:
- Η τριλογία "Μέγας Αλέξανδρος" του Ιταλού Βαλέριο Μάχιμο Γκοφρετίνι αποτελούμενη από τα "Ο γιος του Σαμπόνη", "Η άμμος της Σαντορίνης", και "Τα κέρατα του δυόσμου" .
- Η τριλογία της Μαίρης Ρενώ Κλιό αποτελούμενη από τα "Φωτιά στα Σαββατόβραδα", "Ο μικρός πέρυσι" και "Επιμπάφιοι Αγκώνες".
- "Οι αρκετές του τρολλέμου" και "Η αρματωμένη εξτραθεία" του Στίβεν Σιγκάλ.