Επίσκεψη
Ο θεσμός της επίσκεψης είναι συνυφασμένος με την ελληνική πραγματικότητα, καθώς αποτέλεσε το πρώτο κοινά αποδεκτό μέσο κοινωνικοποίησης σε καιρούς χαλεπούς και σκοτεινιασμένους (κάτι σαν το μσν - 1821 βέρζιον).
Ιστορία[επεξεργασία]
Η πρώτη καταγεγραμμένη επίσκεψη στην ιστορία έλαβε χώρα όταν ο γκαντιραμένος όφις επισκέφθηκε τον Αδάμ και την Εύα στον παράδεισο και τους έφερε γλυκό του κουταλιού μήλο για να τους τρατάρει. Ως εκ τούτου, είναι παράδοση γι' αυτούς που πάνε επίσκεψη να κουβαλάνε και το κάτιτις τους, συνήθως πάστες, λουλούδια ή εργολάβους.
Σήμερον[επεξεργασία]
Παρατηρείται αύξηση στο ρυθμό των επισκέψεων κατά τις περιόδους των Χριστουγέννων, του Πάσχα και κατά τις μεγάλες γιορτές της ορθοδοξίας. Ο εορτάζων ντύνεται, στολίζεται, βάζει τη γυναίκα του να μαγειρέψει για ένα λόχο και περιμένει απίκο από τις 5 το απόγευμα να αριβάρουν όσοι θέλουν να του ευχηθούν (δεν κάνει πριν από τις 5, είναι ώρα κοινής ησυχίας). Οι καλεσμένοι ανήκουν συνήθως σε μία από τις παρακάτω κατηγορίες:
1. Μακρινός συγγενής: είναι οι θείοι και οι θείες, κουμπάροι και συγκούμπαροι μεγάλης συνήθως ηλικίας, τους οποίους δεν τους καλούμε ποτέ σε άλλη ευτυχισμένη οικογενειακή περίσταση, γιατί είναι ξενέρωτοι και αχώνευτοι. Βρίσκουν λοιπόν την ευκαιρία και στρογγυλοκάθονται, στραβογελώντας όλο το βράδυ, πίνοντας λικέρ πεπόνι και τσιμπώντας τα μάγουλα ή τους πωπούς των παιδιών. Τα εν λόγω παιδιά μπορεί να έχουν φτάσει και 25 χρονών, αλλά λόγω μόνιμου lag από τα χάπια για την υπόταση, ο μακρινός συγγενής θεωρεί ότι είναι ακόμα στην 4η δημοτικού.
2. Κακή γειτόνισσα : είναι η γειτόνισσα με την οποία τσακώνεσαι καθημερινά για τη μπουγάδα, το πάρκινγκ, τον καυστήρα ή τα κοινόχρηστα. Όλα αυτά όμως πάνε στην πάντα όταν έρχεται η ώρα να σου ευχηθεί για τη γιορτή σου. Ντύνεται γκραν, σαν μητροπολίτης σε εθνική εορτή, ψωνίζει πάντα κιτς δώρα από το μαγαζί με τα διακοσμητικά της γειτονιάς (από το οποίο της ψωνίζεις και εσύ), τα κάνει πλακάκια με τον μακρινό συγγενή και εκμαιεύει με ύπουλο τρόπο ντροπιαστικές ιστορίες από τα παιδικάτα σου, για να τις χρησιμοποιήσει σαν όπλο την επόμενη φορά που θα κολλήσεις μελίγκρα την τριανταφυλλιά της.
3. Φίλοι: Οι φίλοι έρχονται πάντα τελευταίοι, αφενός μεν για να γλιτώσουν την ηλίθια παρέα που έχει μπαστακωθεί σπίτι σου και δε λέει να φύγει, αφετέρου για να σε πετύχουν σε φάση αποσύνθεσης από την κούραση και τα νεύρα, να σε κοροϊδέψουν και να σου πιούνε τα ποτά.
4. Ο τσίπης: Συγγενής εξ'αγχιστείας, έρχεται μόνο και μόνο για να φάει και να πιει τσάμπα. Φέρνει συνήθως δώρο που του έχει πάει κάποιος άλλος σε κάποια άλλη επίσκεψη, αν δε είναι αφηρημένος, ξεχνάει να βγάλει το καρτελάκι με τις ευχές και γίνεται ρεζίλι. Κάνει τράκα τσιγάρα από όλους και φεύγοντας, παίρνει και κάνα δυο γλυκάκια 'να έχει για το πρωινό του'.
5. Εκνευριστικά ξαδερφάκια: Είναι τα παιδιά του μακρινού συγγενή, ο οποίος τα κουβαλάει κολαούζο μαζί του, για να περάσει την εικόνα 'ευτυχισμένη οικογένεια - τιωραιαπουδιασκεδαζουμεολοιμαζί'. Φυσικά, η πρώτη κουβέντα που θα πούνε μόλις μπούνε στο σπίτι του εορτάζοντα, είναι 'πάτε μέσα να παίξετε με τα ξαδερφάκια σας'. Τα ξαδερφάκια καταριούνται θεούς και βελζεβούληδες και αρχίζουν να δέρνονται άμεσα.
Στο άλλο στρατόπεδο βρίσκεται ο εορτάζων συν γυναιξί και τέκνοις. Η νοικοκυρά αποφασίζει μέρες πριν για το μενού, ο αγχώδης σύζυγος περιμένει την τελευταία στιγμή για να ψωνίσει, τα παιδάκια κυνηγιούνται και χαλάνε το σαλόνι για να αποσυντονίσουν τη μητέρα τους που τους φωνάζει να ντυθούνε και να πλυθούνε και πάντα έχουν ξεχάσει να πάρουν χαρτοπετσέτες, λεμόνια ή άλλα χρειώδη. Μετά το τζέρτζελο, πέφτουν όλοι σε στούπορ από την προσπάθεια να διατηρήσουν την ψεύτικα καλή τους διάθεση, ανοίγουν τα κακόγουστα δώρα και αφήνουν άπλυτα τα πιάτα για το επόμενο πρωί, γιατί τη νοικονυρά την χτύπησαν τα τακούνια.
Αν πάλι είσαι μονόχνωτος και γκρινιάρης, μπορείς να βάλεις μια μικρή ανακοίνωση στον τοπικό τύπο και να γνωστοποιήσεις το ότι 'δεν δέχεσαι' για τη γιορτή σου. Γιατί όμως να το κάνεις αυτό; Γιατί να χάσεις μια τόσο ευτυχισμένη περίσταση με εγγυημένη διασκέδαση;